Naukowcy ze Szwecji i Włoch przeprowadzili modelowanie rentowności i efektywności kosztowej kilku typów systemów agrowoltaicznych (APV) dla europejskich upraw i lokalizacji.
Model przewidywał rentowność i opłacalność każdego systemu agrivoltaicznego przy użyciu kluczowych wskaźników wydajności, takich jak wartość bieżąca netto (NPV), zdyskontowany czas zwrotu (DPBP) i ocena zrównoważonych kosztów energii (LCOE).
Podejście to zapewniło kompleksową ocenę ekonomiczną, która będzie wspierać podejmowanie decyzji dotyczących rozwoju agrivoltaiki w całej Europie.
W przeciwieństwie do kilku wcześniejszych badań, które koncentrowały się na jednym typie systemu, płodozmianie, konkretnych lokalizacjach i konkretnych kosztach lub przychodach, celem badania było przedstawienie bardziej kompleksowej analizy ekonomicznej wydajności systemów agrowoltaicznych.
Analiza wykazała, że naziemne systemy agrowoltaiczne osiągały lepsze wyniki niż systemy pionowe. Poprawa ta wynikała z wyższej produkcji energii elektrycznej i wyższych cen energii elektrycznej, które zrekompensowały wyższe początkowe koszty inwestycyjne.
Zgodnie z założeniami badania, system jednoosiowy charakteryzował się wyższą rentownością i efektywnością kosztową w całej Europie niż systemy pionowe i podwyższone. LCOE systemu jednoosiowego był o 20–25% niższy niż w przypadku systemu pionowego i o 30% niższy niż w przypadku podwyższonego systemu APV, co według badań wskazuje na wyższą efektywność kosztową produkcji energii elektrycznej, podczas gdy NPV w całej Europie jest „w większości pozytywny” w przypadku systemów jednoosiowych, pionowych i podwyższonych.
Ponadto DPBP dla systemu jednoosiowego był o 25–30% krótszy niż w przypadku systemu pionowego APV i o 35% krótszy niż w przypadku systemu podwyższonego APV. Ponadto system jednoosiowy APV wykazał krótszy DPBP i niższy LCOE niż referencyjne konwencjonalne naziemne systemy fotowoltaiczne.
W Niemczech i we Włoszech systemy podwyższone APV mają wyższą rentowność niż systemy pionowe, ponieważ ich wyższa wydajność elektryczna kompensuje wyższe koszty związane z ich instalacją.
W przypadku Szwecji i Danii systemy pionowe wykazują wyższą rentowność, przy czym systemy zlokalizowane w Danii oferują „znacznie wyższą rentowność dzięki wyższym cenom sprzedaży energii elektrycznej”.
Ponadto stwierdzono, że średni zysk z uprawy jest „najważniejszym parametrem” wpływającym na rolniczą wartość bieżącą netto, podczas gdy LCOE projektu zależy przede wszystkim od kosztów specyficznych dla systemu fotowoltaicznego, kosztów eksploatacji i konserwacji oraz realnej WACC.